Verbum

бант, ✂, м.

Стужка, завязаная ў выглядзе вузла і дзвюх або некалькіх свабодна выпушчаных петляў.

• Б. у косах.

|| памянш. банцік, ✂.

ба́нька, ✂, ж.

Шырокае металічнае кольца для прымацавання касы да касся.

• Б. ад касы.

ба́нькі, ✂, ж.

Набор невялікіх шклянак, які ўжываецца ў медыцыне, каб выклікаць прыліў крыві да скуры.

• Паставіць б.

бапты́ст, ✂, м.

Паслядоўнік хрысціянскай секты, які прапаведуе хрышчэнне ў сталым узросце і адмаўляе некаторыя абрады і догматы царквы.

|| ж. баптыстка, ✂.

|| прым. баптысцкі, ✂.

• Баптысцкая секта.

бар​¹, ✂, м.

1. Невялікі рэстаран, дзе наведвальнікаў абслугоўваюць ля высокай стойкі, а таксама гэтая стойка.

2. Невялікая шафка для він або аддзяленне для він у шафе ці серванце.

бар​², ✂, м. (спец.).

Адзінка вымярэння атмасфернага ціску.

бараба́н, ✂, м.

1. Ударны мембранны музычны інструмент у выглядзе шырокага цыліндра, верх і ніз якога абцягнуты скурай.

   • Біць у б.

2. У розных машынах і механізмах — рухомая частка, якая мае форму цыліндра.

   • Падаваць снапы ў б.

3. Цыліндрычная частка будынка, якая падтрымлівае купал (спец.).

|| прым. барабанны, ✂.

○

• Барабанная перапонка — перапонка, якая аддзяляе знешні слыхавы праход ад сярэдняга вуха.

бараба́ніць, ✂; незак.

1. Біць у барабан (у 1 знач.).

2. Часта і дробна стукаць па чым-н. (разм.).

   • Дождж барабаніць.

3. перан., што і без дапаўнення.

   • Гучна, без майстэрства іграць на якім-н. інструменце.

бараба́ншчык, ✂, м.

Той, хто адбівае такт на барабане пры маршыроўцы; музыкант, які іграе на барабане.

• Юны б.

|| ж. барабаншчыца, ✂.

|| прым. барабаншчыцкі, ✂.

бараві́к, ✂, м.

Высокакаштоўны ядомы грыб з светлай цёмна-карычневай шапкай і белай тоўстай ножкай; белы грыб.

• Кошык баравікоў.
• Заечы б. (атрутны грыб).

|| прым. баравіковы, ✂.