бараві́к, ​✂, м.

Высокакаштоўны ядомы грыб з светлай цёмна-карычневай шапкай і белай тоўстай ножкай; белы грыб.

  • Кошык баравікоў.
  • Заечы б. (атрутны грыб).

|| прым. баравіковы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)