Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

банда́рны, .

Які адносіцца да вырабу драўлянага посуду (бочак, дзежак, цаброў і пад.).

  • Бандарная майстэрня.

банда́рыць, ; незак.

Займацца вырабам драўлянага посуду (бочак, дзежак, цаброў і пад.).

|| наз. бондарства, .

бандзю́га, і бандзю́к, , м. (разм. зневаж.).

Тое, што і бандыт.

банду́ра, , ж.

  1. Украінскі народны шматструнны шчыпковы музычны інструмент.

  2. перан. Пра вялікі грувасткі прадмет (разм.).

|| прым. бандурны, .

бандуры́ст, , м.

Музыкант, які іграе на бандуры.

|| ж. бандурыстка, .

  • Трыо бандурыстак.

банды́т, , м.

Удзельнік банды узброены разбойнік.

  • Мацёры б.

|| ж. бандытка, .

|| прым. бандыцкі, .

  • Бандыцкая куля.

бандыты́зм, , м.

Злачынная дзейнасць бандытаў; разбой, грабеж, рабаванне.

бандэро́ль, , ж.

  1. Шырокая папяровая абгортка для паштовых перасылак.

  2. Паштовае адпраўленне ў папяровай абгортцы.

    • Заказная бандэроль.
  3. Ярлык на тавары, які сведчыць аб уплаце пошліны за яго (спец.).

|| прым. бандэрольны, .

банк1, , м.

  1. У картачнай гульні: грошы, якія пастаўлены на кон.

    • Сарваць б.
  2. Азартная картачная гульня.

банк2, , м.

Фонд якіх-н. даных, што захоўваюцца для інфармацыйных і іншых мэт.

  • Б. даных.
  • Б. ведаў.