Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеілортуыэю
бгдёжзклмнрстфя

фігурант, ✂, ж. (уст.).

  1. Танцоўшчык у групавых балетных выступленнях.

  2. Тое, што і статыст.

|| ж. фігурантка, ✂.

фігурны, ✂.

  1. гл. фігура.

  2. Які мае выгляд якой-н. геаметрычнай фігуры, узору.

    • Фігурная рамка.

  3. Які выконваецца з фігурамі (у 2 знач.).

    • Фігурнае плаванне.
    • Фігурнае катанне на каньках.
    • Фігурныя канькі (для фігурнага катання).

  4. Які мае прыгожую фігуру.

    • Фігурная дзяўчына.

|| наз. фігурнасць, ✂.

фігурыст, ✂, ж.

Спартсмен, які займаецца фігурным катаннем на каньках або выкананнем спартыўных практыкаванняў з фігурамі (у 2 знач.).

|| ж. фігурыстка, ✂.

фігурысты, ✂ (разм.).

  1. Складаны па форме.

    • Фігурыстая разьба.

  2. Які мае прыгожую фігуру (у 4 знач.).

    • Ф. хлопец.