Verbum

круглець, ✂; незак.

1. Станавіцца круглым (у 1 знач.), круглейшым.

   • Вочы ад здзіўлення круглеюць.

2. Таўсцець, папраўляцца.

|| зак. акруглець, ✂ і пакруглець, ✂.

кругліна, ✂, ж. (разм.).

Акругласць формы.

круглы, ✂.

1. Які мае форму круга.

   • К. стол.
   • К. твар (поўны).

2. Поўны, абсалютны (разм.).

   • Круглая сірата (без маці і бацькі).
   • К. выдатнік (толькі з выдатнымі адзнакамі).

3. Вылічаны без дробавых адзінак.

   • Круглыя лічбы.
   • Круглая сума (значная, немалая).

4. Увесь, цэлы (са словам год, дзень, суткі).

|| памянш. кругленькі, ✂.

|| наз. круглата, ✂.

круглявы, ✂.

Круглаваты, акруглены.

• К. твар.

|| наз. круглявасць, ✂.

кругляк, ✂, м.

1. Тоўстае кароткае палена акруглай формы.

   • Адразаць пару круглякоў ад бервяна.

2. зб. Нячэсанае круглае бярвенне як будаўнічы матэрыял.

   • Хата з тоўстага кругляку.

кругом, прысл. і прыназ.

1. прысл. З усіх бакоў.

   • К. лес.
   • К. людзі (усюды, ва ўсіх месцах).

2. прысл. Робячы кругавы рух.

   • Абляцець к.
   • Павярнуцца к.

3. прысл. Поўнасцю.

   • К. вінавата.

4. прыназ. Вакол каго-, чаго-н.

   • К. хаты растуць кветкі.
   • К. лесу поле.
   • Абысці к. стала.

кружала, ✂, н.

У будаўніцтве: драўляная або металічная дуга, па якой выкладваюць скляпенне, арку і пад.

кружны, ✂ (разм.).

Больш далёкі, абходны (пра дарогу і пад.).

• Кружная дарога.

кружок, ✂, м.

1. гл. круг.

2. Круглая драўляная падстаўка пад гарачую пасудзіну.

   • Паставіць патэльню на к.

кружыцца, ✂; незак.

1. Рухацца па кругу.

   • К. ў вальсе.

2. Лятаючы, рабіць кругі.

   • Бусел кружыцца над гняздом.
   • Самалёт кружыўся над горадам.

◊

• Галава кружыцца ў каго — пра галавакружэнне.

|| наз. кружэнне, ✂.