Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдлмноруыэ
лнрў

жоўта...

Першая частка складаных слоў са знач. жоўты (у 1 знач.), напр. жоўтавалосы, жоўтагаловы.

жоўты, ✂.

  1. Які мае колер аднаго з сямі асноўных колераў спектра — сярэдняга паміж аранжавым і зялёным; колеру яечнага жаўтка.

    • Жоўтая фарба.
    • Жоўтая ліхаманка (вострая заразная хвароба, якая распаўсюджана ў трапічных краінах).

  2. перан. Згодніцкі, прадажны.

    • Жоўтая прэса.

  3. Як састаўная частка некаторых батанічных, медыцынскіх, мінералагічных назваў.

    • Жоўтая лілія.

жоўць​1, ✂, ж. (спец.).

Жоўтая фарба.

  • Цынкавая ж.

жоўць​2, ✂, ж.

  1. Жоўта-зялёная горкая вадкасць, якую выдзяляе печань у кішэчнік.

  2. перан. Злосць, раздражненне.

    • У яе словах многа жоўці.

|| прым. жоўцевы, ✂.