Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

гвалтоўны, .

  1. Які суправаджаецца гвалтам, прымусам.

    • Гвалтоўная смерць.
  2. Раптоўны.

    • Г. агонь.
  3. Бурны, парывісты.

    • Г. вецер.

|| наз. гвалтоўнасць, .

гвалціць, ; незак.

Тое, што і гвалтаваць.

|| зак. згвалціць, .

гвардзеец, , м.

Ваенны, які служыць у гвардыі.

|| прым. гвардзейскі, .

гвардыя, , ж.

  1. Адборныя лепшыя войскі.

  2. перан. Выпрабаваная частка якога-н. калектыву.

    • Рабочая г.

  • Белая гвардыя — агульная назва контррэвалюцыйных войск у час грамадзянскай вайны.

  • Чырвоная гвардыя — баявыя атрады рабочых, якія дзейнічалі ў 1917—1918 гг.

|| прым. гвардзейскі, .