Verbum

нізка...

Першая частка складаных слоў са знач.:

1. нізкі (у 1 знач.), з нізкім, напр. нізкабортны, нізкагор’е, нізкарослы, нізкастволы;
2. нізкі (у 2 знач.), які не дасягае сярэдняй нормы, напр. нізкааплатны, нізкатэмпературны, нізкаўдойны, нізкаэфектыўны;
3. нізкі (у 3 знач.), дрэннай якасці, напр. нізкаарганізаваны, нізкагатунковы, нізкаякасны;
4. нізкі (у 4 знач.), несумленны, напр. нізкадушны (уст.), нізкадушнасць (уст.).

нізкагатунковы, ✂.

Нізкага гатунку, невысокай якасці.

• Н. тавар.

|| наз. нізкагатунковасць, ✂.

нізкапаклоннік, ✂, м. (уст.).

Той, хто нізкапаклоннічае; ліслівы, угодлівы чалавек.

|| прым. нізкапаклонніцкі, ✂.

нізкапаклоннічаць, ✂; незак. (уст.).

Займацца нізкапаклонствам.

нізкапаклонства, ✂, н. (уст.).

Рабскае, ліслівае пакланенне каму-, чаму-н.

|| прым. нізкапаклонніцкі, ✂.

нізкапробны, ✂.

1. Які мае нізкую пробу ў сувязі з вялікай прымессю медзі і волава ў золаце і серабры.

2. перан. Невысокай якасці; дрэнны (разм.).

   • Н. тавар.

|| наз. нізкапробнасць, ✂.

нізкарослы, ✂.

Невялікага росту; невысокі.

• Н. хлопец.
• Н. хмызняк.

|| наз. нізкаросласць, ✂.

нізкасортны, ✂.

Тое, што і нізкагатунковы.

|| наз. нізкасортнасць, ✂.

нізкі, ✂.

1. Малы па вышыні, які знаходзіцца на невялікай вышыні ад зямлі.

   • Нізкае дрэва.
   • Н. плот.
   • Ляцець нізка (прысл.).

2. Які не дасягнуў звычайнай сярэдняй нормы, пэўнага ўзроўню.

   • Н. ціск.
   • Нізкая тэмпература.

3. Дрэнны па якасці або наогул дрэнны.

   • Нізкая якасць драўніны.

4. перан. Подлы, ганебны.

   • Н. ўчынак.
   • Так рабіць нізка (безас. у знач. вык.).

5. У 18 — пач. 19 ст. пра стыль мовы: звычайны, просты, не прыняты ў літаратуры.

6. Невялікай вышыні (пра гукі, голас і пад.).

   • Н. бас.
   • Н. голас.

|| памянш. нізенькі, ✂.

|| наз. нізасць, ✂.

нізоўе, ✂, н.

Ніжняя частка цячэння ракі з навакольнай мясцовасцю.