нізкапаклоннік, , м. (уст.).

Той, хто нізкапаклоннічае; ліслівы, угодлівы чалавек.

|| прым. нізкапаклонніцкі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)