нізкапробны прыметнік

  1. Які мае нізкую пробу ў сувязі з вялікай прымессю медзі і волава ў золаце і серабры.

  2. пераноснае значэнне: Невысокай якасці; дрэнны (размоўнае).

    • Н. тавар.

|| назоўнік: нізкапробнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)