Verbum

максімум, ✂, м.

1. Найбольшая велічыня, колькасць чаго-н. у шэрагу даных; проціл. мінімум.

   • М. намаганняў.

2. у знач. прысл. Самае большае, не больш як.

   • Каштуе м. 50 рублёў.

3. у знач. нязм. прым. Тое, што і максімальны (ставіцца пасля азначаемага слова).

   • Праграма м.

макулатура, ✂, ж.

1. Непрыгодная папера, кнігі і інш., прызначаныя для перапрацоўкі.

2. перан. Бяздарныя, не маючыя вартасці літаратурныя творы.

|| прым. макулатурны, ✂.

макуха, ✂, ж.

Рэшткі семя (ільнянога, сланечнікавага і пад.) пасля выціскання з яго алею,

|| прым. макухавы, ✂.

макушка, ✂, ж.

1. Вяршыня чаго-н.; верхавіна.

2. Верхняя частка галавы, макаўка.

   • Шапка сядзела на самай макушцы.

|| прым. макушачны, ✂.

мала, прысл.

1. Нямнога, у невялікай колькасці.

   • М. зрабіў.
   • М. людзей.
   • М. часу.

2. Недастаткова, менш, чым патрэбна.

   • У пакоі м. (безас. у знач. вык.) святла.

◊

• Мала таго (разм,), пабочн. сл. — акрамя таго.

• Мала што (разм.) — не мае значэння, што з таго. Ні многа, ні мала — якраз столькі, роўна столькі.

мала...

Першая частка складаных слоў са знач.:

1. з малым, з малой колькасцю, напр. малаалкагольны, малаводны, малакаларыйны, малапясчаны, малатлусты, малавоблачны, малалессе, малаплодны, малафарматны, малапавярховы;
2. слаба, не вельмі, напр. малавыражаны, маладаследаваны, маладзейсны, маланаселены;
3. дрэнна, нездавальняюча, напр. малаабгрунтаваны, малаадукаваны, маладойны, малазабяспечаны, малапісьменны, малапрыстойны, маласпрактыкаваны;
4. нядоўга, кароткі час, напр. маланошаны, малапатрыманы, малаўжываны.

малаважны, ✂.

Няважны, нязначны.

• Малаважная акалічнасць.

|| наз. малаважнасць, ✂.

малаваты, ✂ (разм.).

Недастатковы па размеру, вялічыні.

• М. клас.
• Чаравікі малаваты.

малавер, ✂, м.

Той, хто мала верыць у што-н.

|| ж. малаверка, ✂.

малаверны, ✂.

Які недастаткова верыць у каго-, што-н.

|| наз. малавер’е, ✂.