макулатура назоўнік | жаночы род

  1. Непрыгодная папера, кнігі і інш., прызначаныя для перапрацоўкі.

  2. пераноснае значэнне: Бяздарныя, не маючыя вартасці літаратурныя творы.

|| прыметнік: макулатурны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)