Verbum

мыса, ✂ і мыза, ✂, ж.

Тое, што і морда ў жывёлы.

мысленне, ✂, н.

1. гл. мысліць.

2. Здольнасць чалавека разважаць, якая ўяўляе сабой працэс адлюстравання аб’ектыўнай рэчаіснасці ва ўяўленнях, паняццях.

мысленны, ✂.

Уяўны, які існуе толькі ў мыслях.

• М. вобраз.

мыслік, ✂, м.

Ручны інструмент для прабівання дзірак у метале, скуры і інш.

мысліцель, ✂, м.

Чалавек, здольны творча мысліць, глыбока пранікаць у сукупнасць з’яў.

• Вялікія мысліцелі мінулага.

мысліцельны, ✂.

Які мае адносіны да мыслення, звязаны са здольнасцю мысліць.

• М. працэс.

мысліцца, ✂; незак.

Уяўляцца ў мыслях.

мысліць, ✂; незак.

1. Разважаць, супастаўляючы з’явы рэчаіснасці, думкі і робячы з іх вывады.

   • Лагічна м.

2. Уяўляць у думках.

   • Не м. сябе без любімай працы.

|| наз. мысленне, ✂.

мысль, ✂, ж.

Тое, што і думка (у 1 знач.).

мытнік, ✂, м.

Служачы мытні, таможнік.