мысленне назоўнік | ніякі род

  1. гл. мысліць.

  2. Здольнасць чалавека разважаць, якая ўяўляе сабой працэс адлюстравання аб’ектыўнай рэчаіснасці ва ўяўленнях, паняццях.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)