Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

мылавар, , м.

Спецыяліст па мылаварэнню.

|| прым. мылаварскі, .

мылаварня, , ж.

Прадпрыемства, якое вырабляе мыла.

мылаварэнне, , н.

Выраб мыла.

|| прым. мылаварны, .

  • М завод.

мыліца, , ж.

Палка з папярочынамі ў версе і ў сярэдзіне, на якую рукой апіраецца хворы на ногі.

  • Асцярожна крочыў на мыліцах салдат.

|| прым. мылічны, .

мыліцца, ; незак.

  1. гл. мыліць.

  2. Распускаючыся ў вадзе, даваць пену.

    • Мыла добра мыліцца.

мыліць, ; незак.

  1. Намыльваць мылам з вадою.

    • М. рукі.
  2. што. Распускаць мыла ў вадзе.

    • М. ваду.

  • Мыліць шыю каму (разм.) — выказваць папрок, незадаволенасць кім-н.

|| звар. мыліцца, .

|| зак. намыліцца, .

мылкі, .

Які дае многа пены.

  • Мылкае мыла.

|| наз. мылкасць, .

мыльніца, , ж.

Каробачка для мыла.

мыляць, ; незак. (разм.).

Варушыць губамі.

мыс, , м.

Частка сушы, якая вострым вуглом выходзіць у мора, возера.

|| памянш. мысок, .

|| прым. мысавы, .