мыліцца дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. гл. мыліць.

  2. Распускаючыся ў вадзе, даваць пену.

    • Мыла добра мыліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)