Verbum

мужацца, ✂; незак.

Праяўляць стойкасць, мужнасць у цяжкіх абставінах.

• М. ў баях.

мужнасць, ✂, ж.

Храбрасць, вытрымка, адвага.

• М. партызан і падпольшчыкаў.

мужнець, ✂; незак.

1. Дасягаць поўнага фізічнага развіцця, рабіцца дарослым, сталым.

   • Хлапец на вачах мужнее.

2. перан. Накапляць сілы, станавіцца больш моцным.

   • М. у барацьбе.

мужны, ✂.

Які вызначаецца мужнасцю, праяўляе мужнасць, сілу, адвагу.

• М. народ.
• М. характар.

мужчына, ✂, м.

Дарослы чалавек, асоба процілеглая жанчыне па полу.

• Будзь мужчынам (паводзь сябе так, як належыць мужчыну).

|| прым. мужчынскі, ✂.

мужчынскі, ✂.

1. гл. мужчына.

2. Такі, як у мужчыны, уласцівы мужчыну.

   • М. голас.
   • Мужчынская кампанія.

мужык, ✂, м.

1. Селянін (уст.).

2. Тое, што і муж (у 1 знач.) (разм.).

3. Аб грубым нявыхаваным чалавеку (разм.).

|| памянш. мужычок, ✂.

|| прым. мужыцкі, ✂ і мужычы, ✂.

мужыкаваты, ✂ (разм.).

Знешнасцю і манерамі падобны на мужыка (у 3 знач.).

|| наз. мужыкаватасць, ✂.

муза, ✂, ж.

1. У грэчаскай міфалогіі: адна з дзевяці багінь, заступніца навук і мастацтваў.

2. перан. Крыніца паэтычнага натхнення, а таксама само творчае натхненне (кніжн.).

   • М. яго змоўкла.

музей, ✂, м.

Установа, якая збірае, вывучае, зберагае і выстаўляе для агляду помнікі матэрыяльнай і духоўнай культуры, а таксама прыродазнаўчыя калекцыі.

• Краязнаўчы м.
• Літаратурны м. Якуба Коласа.

|| прым. музейны, ✂.