мужык, , м.

  1. Селянін (уст.).

  2. Тое, што і муж (у 1 знач.) (разм.).

  3. Аб грубым нявыхаваным чалавеку (разм.).

|| памянш. мужычок, .

|| прым. мужыцкі, і мужычы, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)