Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

могільнік, , м.

  1. Тое, што і могілкі.

  2. Старажытныя могілкі.

  3. Месца захавання радыёактыўных адходаў (спец.).

|| прым. могільнікавы, .

мода, , ж.

  1. Сукупнасць прывычак і густаў, якія пануюць у пэўным грамадскім асяроддзі ў пэўны час.

    • Апошняя м.
    • Выйсці з моды.
  2. мн. Навейшыя фасоны ўбораў.

    • Часопіс мод.
  3. Звычай, прывычка (разм.).

    • Узяў моду крычаць.

  • Быць у модзе — модны (у 1 і 2 знач.).

|| прым. модны, .

моднік, , м. (разм.).

Той, хто ва ўсім прытрымліваецца моды; франт.

|| ж. модніца, .

моднічаць, ; незак. (разм.).

Прытрымлівацца моды, франціць.

модны, .

  1. Які адпавядае апошняй модзе.

    • Моднае паліто.
  2. Які карыстаецца папулярнасцю, агульным прызнаннем у гэты перыяд.

    • Модныя песні.
  3. Які адносіцца да шыцця па модзе.

    • М. журнал.

модуль, , м. (спец.).

У дакладных навуках: назва некаторых каэфіцыентаў, мерка якіх-н. велічынь.

|| прым. модульны, .

можна, у знач. вык.

  1. Ёсць магчымасць.

    • Гэта м. зрабіць за два дні.
  2. Дазваляецца.

    • Да вас м. ? — Заходзьце.

  • Можна сказаць, у знач. пабочн. (разм.) — выкарыстоўваецца пры якім-н. вызначэнні, абагульненні.

  • Уся праца, м. сказаць, прапала дарэмна.

мозг, , м.

  1. Цэнтральны аддзел нервовай сістэмы чалавека і жывёл — нервовая тканка, якая запаўняе чэрап і канал пазваночніка.

    • Галаўны м.
    • Спінны м.
    • Работа мозга.
  2. Мяккая тканка, якая запаўняе поласці касцей у чалавека і пазваночных жывёл.

    • Касцявы м.
  3. перан. Розум, разумовыя здольнасці.

    • Паварушы мазгамі (падумай, як мае быць).
  4. мн. Ежа, прыгатаваная з мазгоў свойскіх жывёл.

    • Цялячыя мазгі.

  • Варушыць мазгамі (разм.) — думаць, разважаць.

  • Сушыць мазгі (разм.) — заўзята займацца разумовай працай на шкоду здароўю.

  • У мазгах закруціла, безас. — тлум у галаву прыйшоў.

  • Уцечка мазгоў — эміграцыя людзей разумовай працы.

|| прым. мазгавы, .

мой займ., прынал.

Які належыць мне, адносіцца да мяне.

  • Мая кватэра.
  • Зараз павінны мае (наз.; мае родныя, блізкія) вярнуцца.

  • На маё (яго) выйшла (разм.) — так, як я (ён) хацеў.

мойва, , ж.

Маленькая рыбка сямейства корушак.