Verbum

мозг, ✂, м.

1. Цэнтральны аддзел нервовай сістэмы чалавека і жывёл — нервовая тканка, якая запаўняе чэрап і канал пазваночніка.

   • Галаўны м.
   • Спінны м.
   • Работа мозга.

2. Мяккая тканка, якая запаўняе поласці касцей у чалавека і пазваночных жывёл.

   • Касцявы м.

3. перан. Розум, разумовыя здольнасці.

   • Паварушы мазгамі (падумай, як мае быць).

4. мн. Ежа, прыгатаваная з мазгоў свойскіх жывёл.

   • Цялячыя мазгі.

◊

• Варушыць мазгамі (разм.) — думаць, разважаць.

• Сушыць мазгі (разм.) — заўзята займацца разумовай працай на шкоду здароўю.

• У мазгах закруціла, безас. — тлум у галаву прыйшоў.

• Уцечка мазгоў — эміграцыя людзей разумовай працы.

|| прым. мазгавы, ✂.