мозг

назоўнік | мужчынскі род

  1. Цэнтральны аддзел нервовай сістэмы чалавека і жывёл — нервовая тканка, якая запаўняе чэрап і канал пазваночніка.

    • Галаўны м.
    • Спінны м.
    • Работа мозга.

  2. Мяккая тканка, якая запаўняе поласці касцей у чалавека і пазваночных жывёл.

    • Касцявы м.

  3. пераноснае значэнне: Розум, разумовыя здольнасці.

    • Паварушы мазгамі (падумай, як мае быць).

  4. множны лік: Ежа, прыгатаваная з мазгоў свойскіх жывёл.

    • Цялячыя мазгі.

Фразеалагізмы:

  • Варушыць мазгамі (размоўнае) — думаць, разважаць.
  • Сушыць мазгі (размоўнае) — заўзята займацца разумовай працай на шкоду здароўю.
  • У мазгах закруціла, безасабовая форма — тлум у галаву прыйшоў.
  • Уцечка мазгоў — эміграцыя людзей разумовай працы.

|| прыметнік: мазгавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)