Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

растраціцца, ; зак.

  1. Растраціць грошы, сродкі і пад.

    • Р. на вяселле.
  2. Незаконна расходаваць чужыя грошы, маёмасць і інш.; зрабіць растрату (у 2 знач.).

|| незак. растрачвацца, .

растраціць, ; зак.

  1. Расходаваць, патраціць.

    • Р. грошы.
    • Р. сілы (перан.).
  2. Незаконна расходаваць давераныя кім-н. грошы, маёмасць і інш.

    • Р. казённыя грошы.

|| незак. растрачваць, .

|| наз. растрачванне, і растрата, .

раструб, , м.

Конусападобнае расшырэнне (трубы, адзення, абутку).

  • Боты з раструбамі.

|| прым. раструбны, .

раструсіць, ; зак.

Раскідаць тонкім, рыхлым слоем для прасушвання.

  • Р. сена.

|| незак. раструшваць, .

|| наз. раструшванне, і раструска, .

раструшчыцца, ; зак. (разм.).

Раздрабіцца ад удару або пад моцным цяжарам.

  • Ад удару раструшчылася шкло.

|| незак. раструшчвацца, .

раструшчыць, ; зак. (разм.).

Ударыўшы, націснуўшы чым-н., раздрабіць.

  • Р. шкло.
  • Р. косць.

|| незак. раструшчваць, .

|| наз. раструшчванне, .

растрыбушыць, ; зак. (разм.).

  1. Выняць вантробы з забітай жывёліны, птушкі, рыбы; распатрашыць, выпатрашыць.

  2. Развярнуць, разарваць што-н., дастаўшы тое, што знаходзіцца ўнутры.

    • Р. чамадан.

|| незак. растрыбушваць, .

растрывожыцца, ; зак.

Моцна ўстрывожыцца.

|| незак. растрывожвацца, .

растрывожыць, ; зак.

  1. Выклікаць у кім-н. моцную трывогу; устрывожыць.

    • Р. непрыемнай навіной.
    • Р. душу.
  2. Прычыніць боль, дакрануўшыся да чаго-н. балючага; развярэдзіць (разм.).

    • Р. рану.
    • Успаміны растрывожылі перажытае (перан.).

|| незак. растрывожваць, .

растрэсканы, .

Пакрыты трэшчынамі.

  • Р. камель.