раструшчыць, ✂; зак. (разм.).

Ударыўшы, націснуўшы чым-н., раздрабіць.

  • Р. шкло.
  • Р. косць.

|| незак. раструшчваць, ✂.

|| наз. раструшчванне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)