растрыбушыць, ; зак. (разм.).

  1. Выняць вантробы з забітай жывёліны, птушкі, рыбы; распатрашыць, выпатрашыць.

  2. Развярнуць, разарваць што-н., дастаўшы тое, што знаходзіцца ўнутры.

    • Р. чамадан.

|| незак. растрыбушваць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)