раструшчыцца, ✂; зак. (разм.).

Раздрабіцца ад удару або пад моцным цяжарам.

  • Ад удару раструшчылася шкло.

|| незак. раструшчвацца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)