Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

быль, , ж.

  1. Тое, што сапраўды было, адбывалася ў адрозненне ад небыліцы.

    • Пераплялася б. з небыліцай.
  2. Апавяданне аб праўдзівым здарэнні.

    • Б. перадаецца з пакалення ў пакаленне.

быльнёг, , м.

Тое, што і быльнік.

бы́льнік, , м.

Адзін з відаў палыну; чарнобыль.

  • З быльніку вязалі венікі і мётлы.

|| прым. быльнікавы, .

быстрахо́дны, .

З вялікай хуткасцю руху.

  • Б. кацер.

|| наз. быстраходнасць, .

бы́стры, .

  1. Які хутка цячэ, лётае, бегае.

    • Быстрая плынь.
    • Б. хлопчык.
  2. Жывы, праніклівы (пра вочы, позірк і пад.).

    • У дзяўчыны быстрыя вочы.

быстрыня́, , ж.

  1. Імклівая плынь у рацэ.

    • Папасці на быстрыню.
  2. Вялікая хуткасць.

    • Чуткі распаўсюджваліся з выключнай быстрынёй.

быт, , м.

Агульны жыццёвы уклад, паўсядзённае жыццё.

  • Сельскі б.

  • Быту не даваць (разм.) — дакучаць, парушаючы чый-н. спакой.

|| прым. бытавы, .

  • Бытавыя паслугі.

бытава́ць, ; незак.

Існаваць, мець месца.

  • Такая думка даўно бытуе ў народзе.

|| наз. бытаванне, .

  • Б. вуснай народнай творчасці.

бытаві́зм, , м.

Празмернае захапленне апісаннем быту, яго дэталей.

бытавы́, .

  1. гл. быт.

  2. Які апісвае быт людзей якой-н. сацыяльнай групы.

    • Б. раман.