бытава́ць, ✂; незак.

Існаваць, мець месца.

  • Такая думка даўно бытуе ў народзе.

|| наз. бытаванне, ✂.

  • Б. вуснай народнай творчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)