Verbum

бу́хнуць​², ✂; зак. і аднакр. (разм.).

1. гл. бухаць.

2. Уліць, усыпаць, укінуць адразу ў вялікай колькасці.

   • Б. жменю солі ў місу.

3. Бухнуцца.

   • Б. з печы на падлогу.

бу́хта, ✂, ж.

Невялікі марскі заліў, прыгодны для стаянкі судоў.

• Ціхая б.

бухто́рыць, ✂; незак. (разм.).

Узнімаць, настройваць каго-н. на якія-н. дзеянні.

• Пачалі народ б.

бу́хты-бара́хты:

• з бухты-барахты — ні з таго, ні з сяго, неабдумана.

буцве́ць, ✂; незак.

Трухлець, гнісці, прэць.

• Буцвее вопратка ад доўгага ляжання.

|| зак. збуцвець, ✂.

|| наз. буцвенне, ✂.

буці́ць, ✂; незак. (спец.).

Рабіць бутавую кладку, выкладваць бутам.

• Б. катлаван.

|| зак. забуціць, ✂.

бу́цы, ✂, ж.

Чаравікі з шыпамі на падэшвах для гульні ў футбол.

буч, ✂, м.

Рыбалоўная снасць, сплеценая звычайна з лазовых дубцоў у выглядзе вузкага круглага каша з лейкападобным уваходам.

бу́ча, ✂, ж. (разм.).

Шум, перапалох, скандал.

• Падняць бучу.

бучны́, ✂.

1. Які мае буйную сакавітую зеляніну (пра расліны).

   • Б. клён.

2. Пра рысы твару: прыкметны.

   • Дзіця малое, а тварык б.

|| наз. бучнасць, ✂.