буці́ць, ; незак. (спец.).

Рабіць бутавую кладку, выкладваць бутам.

  • Б. катлаван.

|| зак. забуціць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)