Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

мічманка, , ж.

Род форменнай фуражкі з казырком, што носяць асобы малодшага і старшага каманднага саставу флоту, а таксама цывільная фуражка падобнай формы.

мішка, , м. (разм. ласк.).

Тое, што і мядзведзь (у 1 знач.).

  • М. касалапы.
  • Плюшавы м. (цацка).

мішура, , ж.

  1. Медныя пасярэбраныя або пазалочаныя ніткі, з якіх вырабляюць парчовыя тканіны, галуны, ёлачныя ўпрыгожанні і пад.

  2. перан. Знешняя, падманная бліскучасць.

|| прым. мішурны, .

|| наз. мішурнасць, .

мішэнь, , ж.

  1. Прадмет, які служыць цэллю пры вучэбнай або трэніровачнай стральбе.

  2. перан. Той, хто (або тое, што) з’яўляецца прадметам для кпінаў.

    • Ужо так павялося, што ён служыць мішэнню для кпінаў.

|| прым. мішэнны, .

міязмы, , ж. (кніжн.).

Атрутныя выпарэнні, якія ўтвараюцца пры гніенні.

|| прым. міязматычны, .

міякард, , м. (спец.).

Мышачная сценка сэрца.

  • Інфаркт міякарда.

млада...

Першая частка складаных слоў са знач. новы, напр. младагегельянцы, младапісьменны (пра мову: які атрымаў пісьменнасць у нядаўні час).

млекакормячае, , н.

Вышэйшая пазваночная жывёліна, якая корміць дзяцей сваім малаком.

  • Клас млекакормячых.

млець, ; незак.

  1. Траціць прытомнасць ад хвалявання, перажывання.

    • М. на пахаванні.
  2. Слабнуць, дранцвець, нямець (пра часткі цела).

    • Рукі млеюць.
  3. Знаходзіцца ў стане знямогі, млосці.

    • Хлопчык млее, спаць хоча.

|| зак. самлець, і замлець, .

|| наз. мленне, .

млечны, , (спец.).

З выгляду падобны на малако.

  • М. туман.

  • Млечны Шлях — скопішча зорак, якое светлавой паласой перасякае небасхіл.