Verbum

тыраніць, ✂; незак.

Мучыць каго-н., здзекавацца з каго-н.

• Ён тыраніў нават сваіх родных.

тыранічны, ✂.

Жорсткі, уласцівы тырану.

тыранія, ✂, ж.

1. Праўленне, улада, заснаваная на самавольстве і дэспатызме.

2. перан. Дэспатызм, жорсткасць у адносінах да каго-н.

тыранства, ✂, н.

1. Паводзіны, учынкі тырана (у 2 знач.).

2. Дэспатызм, жорсткасць.

   • Мінуліся часы яго т.

тыранстваваць, ✂; незак. (разм.).

Прыгнятаць, мучыць каго-н., быць тыранам (у 3 знач.).

• Т. у сям’і.

тырса, ✂, ж.

Від кавылю.

тырчаць, ✂; незак.

Тое, што і тарчаць.

тысяча​¹, ✂, ж.

1. Назва лічбы і колькасці 1000.

   • Т. рублёў.

2. звычайна мн. Вельмі многа, вялікая колькасць.

   • На мітынг сабраліся тысячы людзей.

|| прым. тысячны, ✂.

тысяча...

Першая частка складаных слоў са знач.:

• 1) які змяшчае тысячу (у 1 знач.) якіх-н. адзінак, напр. тысячаградусны, тысячакіламетровы, тысячарублёвы, тысячатонны;
• 2) які мае вельмі многа чаго-н., напр. тысячагаловы, тысячаножка.

тысячагадовы, ✂.

1. гл. тысячагоддзе.

2. Які праіснаваў тысячу гадоў.

   • Т. перыяд.