Verbum

stub​¹ [stʌb] n.

1. пень, кало́да

2. абло́мак, аскаба́лак; агры́зак (алоўка); аку́рак

3. карашо́к (квітка, чэка і да т.п.);

fill in a cheque stub запо́ўніць карашо́к чэ́ка

stub​² [stʌb] v.

1. сту́кнуцца аб не́шта цвёрдае;

stub one’s toe against smth. спатыкну́цца на што-н.

2. выкарчо́ўваць з ко́ранем

stub out [ˌstʌbˈaʊt] phr. v. : stub out a cigarette тушы́ць аку́рак

stubble [ˈstʌbl] n.

1. іржы́шча, іржэ́ўнік

2. каро́тка абстры́жаныя валасы́; даўно́ него́леная барада́, шчэць, шчаці́нне

stubbly [ˈstʌbli] adj. шчаці́ністы, калю́чы (пра бараду);

stubbly hair валасы́ тырчко́м

stubborn [ˈstʌbən] adj.

1. упа́рты, заця́ты, не пада́тлівы

2. упа́рты, насто́йлівы;

be stubborn in the defense упа́рта абараня́цца

♦

stubborn as a mule упа́рты як асёл

stucco [ˈstʌkəʊ] n. (pl. stuccos or stuccoes)

1. тынк (для аконных работ)

2. стуко́ (будаўнічы матэрыял)

stuck​¹ [stʌk] adj.

1. загра́злы, загру́злы;

Help! I’m stuck in the mud! Ратуйце! Я загруз!

2. прако́латы

♦

scream like a stuck pig вішча́ць як рэ́заны парсю́к

stuck​² [stʌk] past, p.p. → stick​²;

get stuck загра́знуць, засе́сці

♦

get stuck into smth. акуну́цца ў што-н. з галаво́ю

stuck-up [ˌstʌkˈʌp] adj. infml фанабэ́рысты; пага́рдлівы, ганары́сты, пыхлі́вы

stud [stʌd] n.

1. кно́пка, за́пінка

2. цвік з вялі́кай пле́шкаю