stub​2 [stʌb] v.

1. сту́кнуцца аб не́шта цвёрдае;

stub one’s toe against smth. спатыкну́цца на што-н.

2. выкарчо́ўваць з ко́ранем

stub out [ˌstʌbˈaʊt] phr. v. : stub out a cigarette тушы́ць аку́рак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)