Verbum

rebound​² [rɪˈbaʊnd] v.

1. (from/off) адско́кваць; рыкашэ́ціць;

The ball rebounded off the wall, and I caught it. Мяч адскочыў ад сцяны, і я злавіў яго.

2. fml (on) прыво́дзіць да адваро́тнага вы́ніку

rebuff​¹ [rɪˈbʌf] n. fml адпо́р; рэ́зкая/катэгары́чная адмо́ва;

Every attempt John made to befriend her was met with a rebuff. Усе спробы Джо на дапамагчы ёй сустрэлі катэгарычны адпор.

rebuff​² [rɪˈbʌf] v. дава́ць адпо́р; рэ́зка або́ знява́жліва адхіля́ць (прапанову, дапамогу і да т.п.); рашу́ча адмаўля́ць

rebuild [ˌri:ˈbɪld] v. (rebuilt) будава́ць зноў; аднаўля́ць, адбудо́ўваць;

rebuild a war-torn city адбудава́ць пацярпе́лы ад вайны́ го́рад

rebuke​¹ [rɪˈbju:k] n. fml

1. папро́к, дако́р;

wi thout rebuke бездако́рны, беззага́нны

2. вымо́ва; заўва́га

rebuke​² [rɪˈbju:k] v. fml

1. (for) папрака́ць, дакара́ць, вінава́ціць

2. рабі́ць вымо́ву/заўва́гу; дава́ць наганя́й

rebut [rɪˈbʌt] v. fml абвярга́ць, адхіля́ць (абвінавачанне, нападкі і да т.п.);

Do you think they will rebut our offer? Ты лічыш, яны адхіляць нашу прапанову?

recalcitrance [rɪˈkælsɪtrəns] n. непако́рнасць, непако́рлівасць

recalcitrant​¹ [rɪˈkælsɪtrənt] n. fml непако́рны, непако́рлівы, упа́рты чалаве́к

recalcitrant​² [rɪˈkælsɪtrənt] adj. fml

1. непако́рны, непако́рлівы, непаслухмя́ны;

a recal citrant child непаслухмя́нае дзіця́

2. непада́тлівы, непада́тны;

recalcitrant forms of disease фо́рмы хваро́бы, які́я не паддаю́цца лячэ́нню