rebuke1 [rɪˈbju:k] n. fml

1. папро́к, дако́р;

wi thout rebuke бездако́рны, беззага́нны

2. вымо́ва; заўва́га

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)