Verbum

recalcitrance [rɪˈkælsɪtrəns] n. непако́рнасць, непако́рлівасць

recalcitrant​¹ [rɪˈkælsɪtrənt] n. fml непако́рны, непако́рлівы, упа́рты чалаве́к

recalcitrant​² [rɪˈkælsɪtrənt] adj. fml

1. непако́рны, непако́рлівы, непаслухмя́ны;

a recal citrant child непаслухмя́нае дзіця́

2. непада́тлівы, непада́тны;

recalcitrant forms of disease фо́рмы хваро́бы, які́я не паддаю́цца лячэ́нню

recall​¹ [rɪˈkɔ:l,ˈri:kɔ:l] n. fml

1. прыпаміна́нне

2. адкліка́нне (дэпутата, пасла і да т.п.);

letters of recall адзыўны́я гра́маты

3. пра́ва вярну́цца

♦

beyond recall непапра́ўны, незваро́тны; канчатко́ва забы́ты

recall​² [rɪˈkɔ:l] v.

1. fml успаміна́ць, прыпаміна́ць, узга́дваць;

We recalled the words of the song. Мы ўспомнілі словы песні.

2. адкліка́ць (дэпутата, пасла);

The Ambassador was recalled from Washington. Пасла адклікалі з Вашынгтона.

3. браць наза́д (няя́касныя рэ́чы)

recant [rɪˈkænt] v. fml адрака́цца, адмаўля́цца ад сваі́х по́глядаў або́ перакана́нняў; публі́чна ка́яцца ў сваі́х памы́лках;

He recanted his promise. Ён адмовіўся ад свайго абяцання.

recapitulate [ˌri:kəˈpɪtʃuleɪt] v. fml (on) коратка паўтара́ць, пералі́чваць; рэзюмава́ць, падсумо́ўваць

recapture​¹ [ˌri:ˈkæptʃə] n.

1. узя́цце наза́д (горада, крэпасці і да т.п.)

2. зло́ўлены ўцяка́ч

recapture​² [ˌri:ˈkæptʃə] v.

1. узя́ць наза́д; захапі́ць зноў

2. злаві́ць (уцекача)

3. перажыва́ць зноў;

He was trying to recapture the past. Ён спрабаваў аднавіць мінулае.

recast [ˌri:ˈkɑ:st] v. (recast) перарабля́ць, перапрацо́ўваць; надава́ць но́вую фо́рму;

He recast his political image to fit the times. Ён відазмяніў сваё палітычнае аблічча ў адпаведнасці з патрабаваннямі часу.