recite [rɪˈsaɪt] v. (to)
1. дэкламава́ць, чыта́ць уго́лас (вершы)
2. падрабя́зна раска́зваць; пералі́чваць (факты і да т.п.)
reckless [ˈrekləs] adj. безразва́жны, неразва́жлівы; неасцяро́жны
reckon [ˈrekən] v.
1. лічы́ць, падлі́чваць;
learn to read, write and reckon навучы́цца чыта́ць, піса́ць і лічы́ць
2. infml разгляда́ць, лічы́ць;
reckon smb. wise лічы́ць каго́-н. разу́мным;
Do you reckon they’ll get married? Вы лічыце, што яны пажэняцца?
reckon in [ˌrekənˈin] phr. v. уключа́ць; улі́чваць;
Have you reckoned in the cost of postage? Вы ўключылі кошт перасылкі?
reckon off [ˌrekənˈɒf] phr. v. адніма́ць, рабі́ць скі́дку
reckon on [ˌrekənˈɒn] phr. v. разлі́чваць, спадзява́цца;
We had reckoned on having good weather. Мы спадзяваліся на добрае надвор’е.
reckon up [ˌrekənˈʌp] phr. v. ацэ́ньваць, рабі́ць ацэ́нку; падлі́чваць;
Can you reckon up the money we’ve made? Ты можаш падлічыць грошы, якія мы зарабілі?
reckon with [ˌrekənˈwɪð] phr. v. браць пад ува́гу; лічы́цца (з кім-н./чым-н.);
He is a doughty opponent and one to be reckoned with. Гэта магутны праціўнік, і з ім трэба лічыцца.
reckoning [ˈrekənɪŋ] n.
1. лік, вылічэ́нне; разлі́к;
be good at reckoning до́бра лічы́ць
2. меркава́нне;
by my reckoning па маі́м разлі́ку; на мой по́гляд;
make no reckoning of smth. не ўлі́чваць чаго́-н.; не прыма́ць у разлі́к што-н.; не прыдава́ць значэ́ння чаму́-н.
3. распла́та (перан.)
reclaim [rɪˈkleɪm] v. (from)
1. патрабава́ць наза́д;
reclaim lost property патрабава́ць наза́д стра́чаную маёмасць
2. асво́йваць; вярта́ць для ўжы́тку
3. утылізава́ць
recline [rɪˈklaɪn] v.
1. (against/in/on) адкіда́цца наза́д;
The girl was reclining on a deckchair. Дзяўчына паўляжала ў шэзлонгу.
2. адкі́дваць наза́д;
a reclining seat адкідно́е сядзе́нне
recliner chair [rɪˈklaɪnəˌtʃeə] n. (таксама recliner) шэзло́нг
recluse [rɪˈklu:s] n. пустэ́льнік; пустэ́льніца
recognition [ˌrekəgˈnɪʃn] n.
1. пазнава́нне, апазнава́нне;
My recognition of him was immediate. Я адразу пазнаў яго.
2. прызна́нне, адабрэ́нне;
international/official recognition міжнаро́днае/афіцы́йнае прызна́нне;
in recognition of у знак прызна́ння;
She won no recognition. Яна не атрымала прызнання.
♦
beyond/out of (all) recognition да непазнава́льнасці
recognize, BrE -ise [ˈrekəgnaɪz] v.
1. распазнава́ць, пазнава́ць
2. афіцы́йна прызнава́ць;
He was recognized as the lawful heir. Ён быў прызнаны законным наследнікам.