Verbum

reckoning [ˈrekənɪŋ] n.

1. лік, вылічэ́нне; разлі́к;

be good at reckoning до́бра лічы́ць

2. меркава́нне;

by my reckoning па маі́м разлі́ку; на мой по́гляд;

make no reckoning of smth. не ўлі́чваць чаго́-н.; не прыма́ць у разлі́к што-н.; не прыдава́ць значэ́ння чаму́-н.

3. распла́та (перан.)