Verbum

bond​² [bɒnd] v. (with) звя́зваць, спалуча́ць; быць звя́заным

bondage [ˈbɒndɪdʒ] п. fml

1. няво́ля; ра́бства; прыго́н

2. зале́жнасць

bondholder [ˈbɒndˌhəʊldə] n. трыма́льнік а́кцый

bone​¹ [bəʊn] n. косць, ко́стка

♦

a bag of bones ску́ра ды ко́сці;

a bone of contention я́блык разла́ду, прычы́на сва́ркі;

feel in one’s bones быць упэ́ўненым;

have a bone to pick with smb. infml зво́дзіць раху́нкі з кім-н.;

make no bones about (doing) smth. быць адкры́тым, чэ́сным у чым-н.; не вага́цца, не хіста́цца;

throw a bone кі́нуць ко́стку, зрабі́ць усту́пку;

to the bone ве́льмі мо́цна; максіма́льна

bone​² [bəʊn] v. здыма́ць мя́са з касце́й

♦

bone up on smth. infml даве́двацца пра што-н. або́ нага́дваць сабе́ пра што-н. ужо́ вядо́мае

boneless [ˈbəʊnləs] adj. без касце́й

bonfire [ˈbɒnfaɪə] n. во́гнішча; аго́нь

Bonfire Night [ˈbɒnfaɪəˌnaɪt] (таксама Guy Fawkes night) n. традыцыя ў Вялікабрытаніі адзначаць феерверкамі 5 лістапада як правал плана ўзарваць будынак парламента ў 1605 г.

bonnet [ˈbɒnɪt] n.

1. да́мскі капялю́ш; капту́р, ка́пар

2. капо́т (аўтамабіля)

bonny [ˈbɒni] adj. прыго́жы, прыва́бны;

a bonny lass прыго́жая дзяўчы́на