Verbum

шта́бель

(ням. Stabel)

роўна, у пэўным парадку складзены рад ці некалькі радоў чаго-н. (напр. ш. дроў, ш. шпал).

штамп

(ням. Stampfe, ад іт. stampa = пячатка)

1) форма для вырабу вялікай колькасці аднолькавых прадметаў спосабам ціску або чаканкі;

2) прамавугольная пячатка з назвай і адрасам установы, прадпрыемства, арганізацыі (напр. паставіць ш.);

3) перан. збіты выраз (напр. пазбягаць моўных штампаў).

шта́нга

(ням. Stange)

1) металічны прут як састаўная частка многіх інструментаў, механізмаў (напр. буравая ш.);

2) бакавая стойка (часам і верхняя перакладзіна) футбольных і хакейных варот;

3) спартыўны снарад у выглядзе металічнага прута з дыскамі на абодвух канцах для заняткаў цяжкай атлетыкай.

штат​¹

(ням. Staat = дзяржава)

адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка з унутраным самакіраваннем у ЗША, Аўстраліі, Індыі, краінах Лацінскай Амерыкі.

штат​²

(лац. status = стан, сновішча)

пастаянны склад супрацоўнікаў якой-н. установы, арганізацыі.

штаты́ў

(ням. Stativ, ад лац. stativus = нерухомы)

1) падстаўка для лабараторных прыбораў (напр. ш. мікраскопа);

2) складаная трынога для фотаапарата, кінакамеры, тэадаліта і іншых геадэзічных або астранамічных прыбораў.