Verbum

шабло́н

(ням. Schablone, ад фр. échantillon = узор)

1) узор, форма для вырабу якіх-н. аднолькавых прадметаў;

2) перан. збіты ўзор, які слепа пераймаюць (напр. паэтычны ш.).

шавіні́зм

(фр. chauvinisme, ад N. Chauvin = прозвішча французскага салдата XIX ст., прыхільніка заваявальніцкай палітыкі Напалеона)

крайне агрэсіўная форма нацыяналізму, якая прапаведуе выключнасць сваёй нацыі і пагарду да іншых народаў.

шавіні́ст

(фр. chauviniste, ад N. Chauvin = прозвішча французскага салдата XIX ст., прыхільніка заваявальніцкай палітыкі Напалеона)

прыхільнік шавінізму.

ша́йба

(ням. Scheibe)

1) круглая металічная пласцінка з адтулінай пасярэдзіне, якая падкладваецца пад гайку ці пад галоўку вінта;

2) спартыўная прылада для гульні ў хакей у выглядзе гумавага ці пластмасавага дыска.

шакі́раваць

(ням. schokieren, ад фр. choquer = зневажаць)

бянтэжыць, ставіць каго-н. у няёмкае становішча сваімі паводзінамі, парушаючы правілы прыстойнасці.

шальмава́ць

(ням. schelmen)

1) ганьбаваць, знеслаўляць каго-н.;

2) хітрыць, падманваць.

шампу́р

(груз. šampuri)

металічны пруток для смажання шашлыку на агні.

шанава́ць

(польск. szanować, ад ням. schonen)

1) беражліва адносіцца да каго-н., чаго-н. (напр. ш. сяброў);

2) адносіцца з пашанай, павагай да каго-н., чаго-н. (напр. ш. народныя традыцыі).

шанс

(фр. chance)

верагоднасць поспеху, удачы, ажыццяўлення чаго-н.

шанта́ж

(фр. chantage)

запалохванне пагрозай выкрыцця або паведамлення якіх-н. непажаданых звестак з мэтай вымагання чаго-н.