Verbum

рынг

(англ. ring)

1) агароджаная канатам пляцоўка для боксу;

2) кароткачасовы дагавор паміж прадпрымальнікамі з мэтай атрымаць прыбытак шляхам скупкі тавару на рынку і наступнага продажу яго па больш высокіх цэнах.

рытм

(гр. rhythmos)

1) раўнамернае чаргаванне якіх-н. элементаў (рухальных, гукавых, моўных, біялагічных і інш.) (напр. р. сэрца, р. дыхання, музычны р.);

2) размераны, наладжаны ход чаго-н. (напр. р. працы).

ры́тміка

(гр. rhythmikos = размераны, стройны)

1) сукупнасць праяўленняў рытму ў музыцы, паэзіі (напр. р. верша);

2) вучэнне аб рытме (у музыцы, вершах, танцах і інш.);

3) сістэма фізічных практыкаванняў пад музыку (напр. урокі рытмікі).

рыто́рыка

(гр. rhetorike)

1) тэорыя і майстэрства красамоўства;

2) перан. залішняя прыўзнятасць выказвання, напышлівасць пры неглыбокім змесце.

рытуа́л

(лац. ritualis = абрадавы)

1) прынятая паслядоўнасць абрадавых дзеянняў (напр. р. вянчання);

2) устаноўлены парадак выканання чаго-н. (напр. вясельны р., р. прыняцця прысягі).

рыэ́лтар

(англ. realtor, ад realty = нерухомая маёмасць)

агент, гандлёвы пасрэднік па продажы нерухомай маёмасці.

рэабіліта́цыя

(с.-лац. reabilitatio)

1) аднаўленне ў ранейшых правах, вяртанне добрага імя беспадстаўна абвінавачанай асобе;

2) вяртанне добрай рэпутацыі;

3) мед. устараненне вынікаў якой-н. цяжкай хваробы або траўмы (напр. р. хворага).

рэагава́ць

(ад лац. re = нанава + agere = дзейнічаць)

1) адклікацца, адказваць пэўным чынам на знешнія раздражненні (напр. р. на святло);

2) выяўляць свае адносіны да дзеяння, выказвання каго-н. (напр. спакойна р. на заўвагі);

3) уступаць у хімічную рэакцыю (аб рэчывах).

рэа́кцыя

(фр. réaction, ад лац. re- = супраць + actio = дзеянне)

1) дзеянне ў адказ на знешняе раздражненне, уздзеянне (напр. р. вока на святло);

2) выяўленне сваіх адносін да дзеяння, выказвання каго-н. (напр. р. на крытыку);

3) рэзкая змена ў настроі, спад пасля нервовага ўзбуджэння;

4) фізічнае або хімічнае ўзаемадзеянне паміж рэчывамі (напр. ланцуговая р.);

5) палітыка актыўнага супраціўлення грамадскаму прагрэсу, імкненне замацаваць старыя парадкі.

рэакцыяне́р

(фр. réactionnaire, ад лац. re- = супраць + actio = дзеянне)

прыхільнік палітычнай рэакцыі, вораг сацыяльнага і культурнага прагрэсу.