Verbum

відэаклі́п

(англ. videoclip, ад лац. video = бачу + англ. clip = стрыгчы, рабіць выразкі)

устаўны нумар у тэлеперадачы, які ўяўляе сабой эстрадную песню на фоне дэкарацый, пейзажаў і інш.

відэамагнітафо́н

(ад лац. video = бачу + гр. magnetis = магніт + phone = гук)

апарат для запісу на магнітную стужку візуальнага адлюстравання і яго гукавога суправаджэння з далейшым іх узнаўленнем на тэлеэкране.

відэапле́ер

(англ. videoplayer, ад лац. video = бачу + англ. player = плеер)

апарат, прызначаны для ўзнаўлення гатовых відэафільмаў з відэакасет.

відэатэ́ка

(ад лац. video = бачу + theke = сховішча)

збор відэакасет, а таксама месца іх захоўвання.

відэатэлефо́н

(ад лац. video = бачу + гр. tele = далёка + phone = гук)

від сувязі, які дазваляе, размаўляючы па тэлефоне, бачыць субяседніка на экране свайго апарата.

відэафі́льм

(англ. videofilm, ад лац. video = бачу + англ. film = фільм)

фільм, зняты на відэастужку.

ві́за

(фр. visa, ад лац. visus = прагледжаны)

1) дазвол на ўезд у краіну, выезд ці праезд праз яе, а таксама паметка ў пашпарце ў знак такога дазволу (напр. атрымаць візу);

2) паметка службовай асобы на дакуменце, якая сведчыць пра яго сапраўднасць або надае яму законную сілу (напр. паставіць візу).

візаві́

(фр. vis-a-vis)

1) твар у твар, адзін насупраць другога (напр. сядзець в.);

2) той, хто знаходзіцца насупраць (за сталом, пры гульні і г. д.).

візажы́ст

(фр. visagiste, ад visage = твар)

спецыяліст па касметыцы твару.

візі́т

(фр. visite)

наведванне, пераважна афіцыйнае або ўрачэбнае (напр. в. ветлівасці, нанесці в.).