Verbum

банса́й

(яп. bonsaj)

1) карлікавае дрэва, вырашчанае ў гаршку;

2) майстэрства вырошчваць такія дрэвы (узнікла ў Японіі і пашырылася па ўсім свеце).

бапты́зм

(англ. baptism, ад гр. baptizo = хрышчу)

сектанцкая плынь у хрысціянстве, якая прапаведуе хрышчэнне ў сталым узросце і адмаўляе некаторыя абрады і догматы царквы.

бапты́ст

(англ. baptist < лац. baptista, ад гр. baptistes = хрысціцель)

паслядоўнік баптызму.

бар

(англ. bar)

1) невялікі рэстаран, дзе наведвальнікаў абслугоўваюць за стойкай;

2) спецыяльнае аддзяленне ў серванце, шафе для він.

барака́мера

(ад гр. baros = цяжар + лац. camera = камера)

герметычная камера, у якой штучна зменьваецца ціск паветра, што дазваляе праводзіць выпрабаванні метэаралагічных прыбораў і правяраць уплыў атмасферных змен на арганізм чалавека.

баратэрапі́я

(ад гр. baros = цяжар + therapeia = лячэнне)

мед. выкарыстанне з лячэбнай мэтай паніжанага і павышанага атмасфернага ціску.

бард

(фр. barde, ад кельц. bardes = спявак)

1) паэт-спявак у старажытных кельтаў;

2) паэт і музыкант, выканаўца ўласных песень.

бардзю́р

(фр. bordure, ад bord = край, мяжа)

1) шляк, які абрамляе край тканіны, шпалер і інш.;

2) паласа дэкаратыўных раслін узбоч плошчы, пляцоўкі, тратуара.

бар’е́р

(фр. barriére)

1) невысокая перагародка, якая закрывае свабодны праход куды-н.;

2) перашкода, якую трэба пераадолець пры спаборніцтве ў бегу, скачках і інш.;

3) наогул перашкода для чаго-н. (напр. гукавы б., цеплавы б.);

4) перан. тое, што перашкаджае дзейнасці (напр. ведамасны б., псіхалагічны б.).

ба́рмен

(англ. barman)

уладальнік ці служачы бара, які падае спіртныя напіткі за стойкай.