Verbum

міно́рны

(іт. minoire)

1) муз. які мае сумную, тужлівую афарбоўку (напр. м-ая мелодыя);

2) перан. сумны, журботны (напр. м. настрой).

міра́ж

(фр. mirage)

1) аптычная з’ява ў атмасферы, пры якой на гарызонце ўзнікаюць адлюстраванні далёкіх наземных прадметаў (назіраецца ў пустынях, стэпах, на моры);

2) перан. нешта падманлівае, уяўнае.

мі́сія

(лац. missio = адпраўленне, пасылка)

1) адказнае заданне, даручэнне (напр. сакрэтная м.);

2) адказная роля, высокае прызначэнне каго-н., чаго-н. (напр. высокая м. літаратуры);

3) пастаяннае дыпламатычнае прадстаўніцтва адной дзяржавы ў другой на чале з пасланнікам;

4) дэлегацыя, накіраваная ў іншую краіну са спецыяльнай мэтай (напр. ваенная м.).

мі́стыка

(гр. mystika = таямнічасць)

1) вера ў таямнічыя, звышнатуральныя сілы і магчымасць зносін з імі чалавека;

2) перан. нешта загадкавае, чаго нельга растлумачыць.

містыфіка́цыя

(фр. mystification, ад гр. mystes = які ведае таінства + лац. facere = рабіць)

наўмыснае ўвядзенне каго-н. у зман (напр. жартоўная м.).

мітрапалі́т

(гр. metropolites)

вышэйшае ганаровае званне епіскапа, а таксама епіскап, якому нададзена гэта званне.

мі́тынг

(англ. meeting)

мнагалюдны сход для абмеркавання палітычных або іншых надзённых пытанняў.

мі́тэльшпіль

(ням. Mittelspiel)

сярэдняя стадыя шахматнай або шашачнай партыі, паміж дэбютам і эндшпілем.

міфама́нія

(ад гр. mythos = паданне + mania = шаленства, захапленне, цяга)

анамальная схільнасць да выдумак, фантазіравання, апавядання неверагодных гісторый.

мішура́

(ар. mozavvir = падробка)

1) пазалочаныя або пасярэбраныя металічныя ніткі, з якіх вырабляюць парчу, галуны, ёлачныя ўпрыгожанні і інш.;

2) перан. знешні бляск, паказная раскоша.