Verbum

фра́кцыя

(фр. fraction, ад лац. fractio = разломванне)

1) група членаў якой-н. партыі ў парламенце, грамадскай арганізацыі або адасобленая групоўка ўнутры палітычнай партыі;

2) частка сыпкага або кускавога цвёрдага рэчыва, выдзеленага дробнай перагонкай з вадкасці, раствору (напр. ф. нафты).

франдзі́раваць

(фр. fronder)

выражаць незадаволенасць з-за жадання супярэчыць.

франт

(польск. frant < чэш. frant, ад František = імя уласнае)

чалавек, які любіць модна апранацца; моднік.

франта́льны

(фр. frontal, ад лац. frontalis)

1) накіраваны ў бок фронту, лабавы (напр. ф-ая атака, ф. удар);

2) размешчаны ў пярэдняй частцы чаго-н. (напр. ф-ая сцяна);

3) звернуты тварам да гледача (у выяўленчым, тэатральным мастацтве);

3) перан. агульны, адначасовы для ўсіх.

франча́йзер

(англ. franchiser)

фірма, якая прадастаўляе франчайзінг.

франча́йзінг

(англ. franchising = прывілея)

прадастаўленне эканамічнага спрыяння, прывілей з боку якой-н. фірмы сваім кліентам, якія пачынаюць новую справу.

фрапі́раваць

(фр. frapper = літар. біць, удараць)

непрыемна паражаць, здзіўляць.

фры

(фр. frit = смажаны)

засмажаны ў вялікай колькасці тлушчу да ўтварэння румянай скарыначкі (напр. бульба фры, рыба фры).

фрыво́льны

(фр. frivole, ад лац. frivolus = дурны, пусты)

легкадумны, блізкі да непрыстойнага (напр. ф-ыя размовы).

фрыз

(фр. frise)

1) архітп. сярэдняя частка антаблемента паміж архітравам і карнізам 1;

2) аблямовачная арнаментальная паласа дывана, падлогі ці прадмета прыкладнога мастацтва.