Verbum

фо́рзац

(ням. Vorsatz)

палігр. падвойны ліст шчыльнай паперы, які злучае вокладку і кніжны блок.

форс

(фр. force = сіла, вага, значэнне)

самахвальства, франтаватасць, імкненне здзівіць прысутных раскошай, манерамі і інш.

фо́рсінг

(англ. forcing, ад force = нагнятаць)

фарсіраваны бой у боксе, які характарызуецца безупыннымі атакамі.

фо́ртэль

(польск. fortel, ад ням. Vorteil)

выхадка, выбрык.

фо́рум

(лац. forum = плошча)

масавы прадстаўнічы сход, з’езд (напр. ф. вучоных).

фотагені́чны

(ад гр. phos, -otos = святло + genos = род, паходжанне)

які мае выразныя рысы, што добра перадаюцца на фотаздымку, кінаплёнцы (напр. ф. твар).

фрагме́нт

(лац. fràgmentum = абломак, кавалак)

частка твора мастацтва (карціны, скульптуры), урывак тэксту, музычнага твора (напр. ф. антычнай скульптуры, ф. рамана, ф. балета).

фра́ер

(ням. Freier = жаніх)

разм. франтаваты, пусты чалавек.

фра́за

(гр. phrasis = выраз, моўны зварот)

1) інтанацыйна аформленае спалучэнне слоў, якое выражае думку (напр. вымавіць фразу);

2) перан. напышлівы, беззмястоўны выраз (напр. пустая ф.);

3) муз. невялікая і адносна закончаная частка мелодыі (напр. музычная ф.).

фразёр

(фр. phraseur, ад гр. phrasis = гаварыць)

чалавек, які любіць гаварыць напышлівыя, але беззмястоўныя фразы; балбатун, пустаслоў.