Verbum

фальш

(польск. falsz < ням. Falsch, ад лац. falsus = памылковы)

1) абман, няпраўда, хлусня; няшчырасць, крывадушнасць;

2) недакладна ўзятая (выкананая) нота ў спевах, падчас ігры на музычным інструменце.

фамілья́рны

(лац. familliaris = сямейны, дамашні)

бесцырымонны, развязны (аб чалавеку, яго паводзінах).

фанабэ́рыя

(польск. fanaberia, ад яўр.-ням. faine = тонкі, зграбны + berie = чалавек)

пыхлівасць, зазнайства, ганарыстасць (напр. фанабэрыі хоць адбаўляй).

фана́т

(ад лац. fanaticus = раз’юшаны; непрытомны)

1) апантаны балельшчык, прыхільнік якога-н. спартсмена, спартыўнай каманды, артыста і г. д.;

2) тое, што і фанатык 2.

фанаты́зм

(фр. fanatisme, ад лац. fanaticus = раз’юшаны; непрытомны)

сляпая адданасць сваім вераванням або перакананням, злучаная з крайняй нецярпімасцю да чужых поглядаў і імкненняў.

фана́тык

(лац. fanaticus = раз’юшаны; непрытомны)

1) чалавек, які вызначаецца апантанай рэлігійнасцю, крайняй нецярпімасцю да іншых вераванняў;

2) чалавек, які страсна аддаецца якой-н. справе, поглядам, ідэям.

фанк

(англ. funk)

стыль джазавай музыкі, спалучэнне блюза і рэпа з падкрэсленым рытмічным малюнкам.

фантасмаго́рыя

(ад гр. phantasma = прывід + agoreuo = гавару)

прывіды, вычварныя фантастычныя малюнкі, што бачацца чалавеку ў хваравітым стане.

фанта́стыка

(гр. phantastike = уяўляць)

1) штосьці неверагоднае, нерэальнае, заснаванае на творчым уяўленні, на фантазіі;

2) літаратурныя творы, у якіх апісваюцца выдуманыя, не існуючыя ў рэчаіснасці падзеі.

фанто́м

(фр. fantôme, ад гр. phantasma = прывід)

прывід, здань.