Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

СкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

дэфіні́цыя

(лац. definitio)

кароткае азначэнне якога-н. паняцця з улікам найбольш істотных яго адценняў.

дэфіцы́т

(лац. deficit = нестае)

1) недахоп чаго-н., нястача (напр. д. тавараў);

2) страта, перавышэнне расходаў над даходамі (напр. бюджэтны д.).

дэфля́цыя

(лац. deflatio = здзіманне)

змяншэнне колькасці папяровых грошай, выпушчаных у перыяд інфляцыі.

дэфо́лт

(англ. default)

1) невыкананнне банкамі або ўрадам фінансавых плацяжоў;

2) спыненне выплаты працэнтаў па каштоўных паперах у перыяд ліквідацыі кампаніі.

дэшыфрава́ць

(фр. déchiffrer)

1) разбіраць напісанае шыфрам, тайнапісам або невядомым алфавітам (напр. д. дэпешу, д. рукапіс);

2) пераўтвараць сігналы адной інфармацыйнай сістэмы ў сігналы другой сістэмы (напр. д. перфастужку).

дэшыфра́тар

(ад фр. déchiffrer = разбіраць)

электроннае ўстройства для расшыфроўкі паведамленняў, якія перадаюцца ўмоўнымі сігналамі (кодам, шыфрам), і пераводу інфармацыі на мову сістэмы, якая прымае.

дэ-фа́кта

(лац. de facto)

фактычна, на справе (параўн. дэ-юрэ).

дэ-ю́рэ

(лац. de jure)

юрыдычна, фармальна (параўн. дэ-факта).