Verbum

панегі́рык

[гр. panegyrikos (logos) = урачыстая прамова]

празмернае ўсхваленне каго-н., чаго-н. (у прамове, літаратурным творы і г. д.).

па́ніка

(фр. panique, ад гр. panikos = раптоўны)

раптоўны непераадольны страх, які ахоплівае аднаго чалавека або многіх людзей.

паніхі́да

(гр. pannychida = усяночная)

хрысціянская царкоўная служба па нябожчыку.

панк

(англ. punk)

малады чалавек з вольнай манерай паводзін, у стракатым, крыклівым адзенні, які адрозніваецца ад іншых стылізаванай прычоскай.

панк-ро́к

(англ. punk rock)

стыль рок-музыкі, які вызначаецца агрэсіўнай манерай выканання, хуткім тэмпам (заснаваны на светаўспрыманні панкаў).

пано́

(фр. panneau)

1) аздобленая арнаментам частка сцяны або столі з малюнкам або скульптурнай выявай;

2) мазаічная, ляпная або іншая кампазіцыя, прызначаная для запаўнення такой часткі сцяны або столі.

пано́птыкум

(ад гр. pan = усё + optikos = зрокавы)

выстаўка (музей) васковых фігур або іншых незвычайных экспанатаў.

панславі́зм

(ад гр. pan = усё + с.-лац. slavus = славянін)

палітычная плынь, якая імкнецца да аб’яднання ўсіх славянскіх народаў на чале з Расіяй.

пантамі́ма

(гр. pantomimos = які ўсё пераймае)

тэатральны спектакль, у якім змест сцэн перадаецца не словамі, а жэстамі, мімікай, пластычнымі рухамі.

пантэо́н

(гр. pantheion, ад pan = усё + theos = бог)

1) храм, прысвечаны ўсім багам, у старажытных грэкаў і рымлян;

2) манументальны будынак, прызначаны для пахавання выдатных дзеячаў.