Verbum

палі́тыка

[гр. politike (techne) = уменне кіраваць дзяржавай]

1) дзейнасць органаў дзяржаўнай улады, партый, грамадскіх груп у галіне ўнутрыдзяржаўнага кіравання і міжнародных адносін, адпаведная іх інтарэсам і мэтам (напр. п. мірнага суіснавання);

2) сукупнасць пытанняў і падзей унутранага і міжнароднага грамадскага жыцця;

3) характар чыіх-н. паводзін, накіраваны на дасягненне пэўнай мэты (напр. мне твая п. вядома).

паліяты́ў

(фр. palliatif, ад лац. palliatus = прыкрыты)

1) лякарства або іншы сродак, які дае часовую палёгку хвораму, але не вылечвае хваробу;

2) перан. сродак, які дае часовы выхад з цяжкага становішча; паўмера.

палтэрге́йст

(ням. Poltergeist, ад Polter = шум + Geist = дух)

1) містычны дух, нябачная істота, якой прыпісваюць розныя непрыемныя з’явы ў доме, што звычайна суправаджаюцца шумам;

2) з’явы перамяшчэння або знікнення прадметаў, якія адбываюцца дома і тлумачацца выхадкамі дамавіка, духа.

пальпа́цыя

(лац. palpatio = абмацванне)

мед. метад абследавання органаў хворага шляхам абмацвання пальцамі або далонямі рук.

паля́рны

(с.-лац. polaris)

1) які знаходзіцца на полюсе або ў раёне полюса (напр. п-ая станцыя, п. дзень);

2) перан. супрацьлеглы (напр. п-ыя погляды).

пампе́зны

(фр. pompeux, pompeuse, ад лац. pompa = урачыстае шэсце)

разлічаны на знешні эфект, пышны, урачысты (напр. п-ая сустрэча, п-ыя прамовы).

па́мперс

(англ. pumpers)

дзіцячы падгузак з вельмі мяккага матэрыялу, які добра ўсмоктвае вільгаць.

памфле́т

(англ. pamphlet)

мастацка-публіцыстычны твор сатырычнага характару, накіраваны супраць якой-н. асобы, палітычнай з’явы, грамадскага ладу.

панацэ́я

(лац. panacea, ад гр. Panakeia = імя старажытнагрэчаскай багіні-лекаркі)

уяўны сродак, які быццам бы можа выратаваць ва ўсіх выпадках жыцця.

пандэмі́я

(гр. pandemia = увесь народ)

больш шырокае, чым пры эпідэміі, распаўсюджванне якой-н. інфекцыйнай хваробы, якая ахоплівае цэлыя краіны, нават мацерыкі.